◄ Terug

Sander noemt zich landschapsfotograaf. Dus zouden we zijn werk ook mogen beoordelen binnen het gebied van de landschapsfotografie.

Naast portretfotografie is landschapsfotografie één van de populairste vormen van fotografie. Een mooi landschap aan de muur scoort altijd goed. Als je er eenmaal oog voor hebt barst het van de mooie plekjes op de wereld om vast te leggen. Eén van de belangrijkste factoren bij een landschapsfoto is het licht, een groot onderdeel van het landschap. Deze kan de foto maken, maar zeker ook breken. Je kunt nog zo’n goede plek hebben gevonden, als het juiste licht ontbreekt heb je niet de top foto waar je naar op zoek bent. Een goede eigenschap van een landschapsfotograaf is dan ook het hebben van geduld. Het geduld om te wachten tot de omstandigheden precies goed zijn, maar ook het geduld om meerdere keren naar dezelfde locatie terug te keren. En dat kan ook betekenen meerdere keren om vier uur opstaan om naar een fotolocatie te gaan.

Maar je kunt het je natuurlijk ook “gemakkelijk” maken door je eigen landschap vorm te geven en daarbij de juiste lichtomstandigheden te kiezen door eenvoudig weg een lamp te gebruiken. En dat gewoon lekker thuis  in je eigen atelier. Dat is namelijk wat Sander bij deze foto’s doet:  je neemt een blok gecomprimeerd  piepschuim, daar punnik je zoveel piepschuim vanaf dat het op een ijsberglandschap begint te lijken, spuit er in fasen steeds meer zwarte verf op, plaats het in de “juiste” volgorde, zet er  een lamp op en fotograferen maar. Beeldende kunst in de ogenschijnlijke vorm van landschapsfotografie. Je ziet niet wat je denkt te zien.

In omgekeerde volgorde is het zomaar de suggestie van het smelten van de ijskap van Groenland.