Niets is zo erg als een ziek kind. Er valt geen land mee te bezeilen, maar krijst om alle aandacht. Die aandacht is hij in dit geval ook meer dan waard. Een verstilde wereld die we zo goed kennen maar ook blijft fascineren. De tijdelijke bulten leiden tot een prachtig portret, in ruime mate versterkt door de knoesten in de door Annemarie zelf gemaakte houten lijst. Het allermooiste is dat het portret een getekende voor- en achterkant heeft, zodat de waterpokken echt uit de huid naar voren komen.

 

Dit portret vormde heb begin van een jarenlange samenwerkingsperiode met Annemarie, mede doordat we Annemarie toen op het bestaan konden wijzen van de jaarlijkse BP-award portretwedstrijd, met een jaarlijkse expositie van de beste ingezonden portretten in de National Portrait Gallery in hartje Londen. We motiveerde haar op die kans te gaan grijpen. Die uitdaging ging zij toen terstond aan, met voor de eerste keer een voor haar nu zo kenmerkend groot formaat portret 250 x 160 cm, ook weer Rutger met waterpokken (titel “Chicken pox”, 2005), dat nu deel uitmaakt van de collectie van Museum MORE in Gorssel. Het maakte deel uit van de eerste expositie in dit museum, onder de titel DWARS kijken

Annemarie nam drie keer deel aan de jaarlijkse BP wedstrijd en alle keren was haar werk te zien bij de expositie in Londen