Titel

Shellface #7/24 [from the Monetary Shellfaces series] (2021)

Afmetingen

80 x 60 cm

Kunstenaar

Koen Taselaar (1986)

Techniek

Met Jacquard digitaal weefmachine gefabriceerd wandkleed i.s.m. het Textiellab in Tilburg

Prijs

Geschonken aan het Rijksmuseum Amsterdam

Sinds zijn tentoonstelling in december 2019 werkt kunstpodium Block C in Groningen samen met Koen Taselaar aan een boek over zijn wandtapijten, het zijn er inmiddels een stuk op 12. Kunsthistorica Katalin Herzog heeft hiervoor korte, sprankelende, informatieve  teksten  geschreven en Team Thursday neemt de vormgeving op zich.

Het boek Rollable Ramblings Part I wordt medegefinancierd door het Mondriaan Fonds en Stichting Stokroos. Het belooft een bijzonder boek te worden. Om de financiering rond te krijgen komt er in samenwerking met het Textielmuseum in Tilburg een sponsoreditie. Het boek gaat hier gepaard met een uniek wandtapijt van 65x85cm, waar het boek in past.  Het zijn allemaal ‘schelpen’gezichten en allemaal uniek. De schelp is gekozen, omdat dit vroeger een betaalmiddel was.

Koen Taselaar liet zich voor deze opdracht inspireren door het eeuwenoude tapijt van Bayeux en meer recente textielverhalen. Zijn onderwerp is de geschiedenis van het Bauhaus van 1919 tot 1933, van de vroege esoterische, experimentele en uitbundige jaren tot de latere periode die steeds meer draaide om architectuur en functionalisme. Hij putte uit verhalende middeleeuwse tapijten maar verwerkte ook elementen uit de beeldtaal van hedendaagse strips en games. Hij tekent meestal zijn afbeeldingen en bouwt deze op uit lijnen. Bij het weven merkte hij echter op dat het beeld grotendeels wordt bepaald door de kleuren en paste zijn tekening daarop aan. Het resultaat is een spektakel van kleuren en materialen die over elkaar heen vallen in dit speelse kleed getiteld “A slightly inaccurate but nonetheless lightly entertaining story of the Bauhaus.” (Een ietwat onnauwkeurig maar toch licht amusant verhaal van het Bauhaus).

Taselaar genoot ervan zich te verzetten tegen de moderniteit van het Bauhaus, waarbij decoratie als een kenmerk op zich afwijst. Hij injecteerde dit prachtige epos met humor, tegendraadsheid en een spontane tekenstijl. Bijvoorbeeld, dampen van het knoflookrijke dieet voorgeschreven door Johannes Itten omringen een speelse figuur uit Oskar Schlemmer’s Triadic Ballet (1922). – textielmuseum.nl

Vanuit deze opgedane ervaring, is hij gestart met vrije werken waarvan dit het eerste resultaat is.

Het tapijt ‘Radical Furniture For Radical Times’ (2019) toont een bont, postmodern interieur met meerdere verdiepingen dat aan de onmogelijke architectuur van M.C. Escher doet denken. De wanden zijn voorzien van verschillend gedessineerd behang en op beroemde designstoelen loungen kleurige octopussen. Zij bevinden zich te midden van Memphis totempalen en andere bekende woonaccessoires, terwijl een verliefd stel octopussen zich op een Safari sofa van Archizoom genesteld heeft. De voorstelling doet aan een designtentoonstelling in het Groninger Museum denken, behalve dan de octopussen. Toch is het, volgens de kunstenaar, niet ondenkbaar dat zij ooit de nieuwe bewoners van dergelijke interieurs zullen zijn. Octopussen evolueren namelijk snel en zouden, nadat wij mensen zijn uitgestorven, onze cultuur kunnen beërven. – kunstzaken.blogspot.com

Zie hier onder het Youtube filmpje van het weven van het wandkleed bij het Textiellab in Tilburg: