Wat is het verschil tussen acht vierkanten, dat zou een wiskundige opgave kunnen zijn voor ons. De kleurcombinatie van vier aan vier. En dat toch zo verschillend, zo samengebonden door de cirkel, de oneindigheid van het kwadraat. Samengebonden voor eeuwig. Daarom is de ene kleurcombinatie nooit de andere. Niet meer inwisselbaar. Oneindig zijn de variaties, maar eenmaal gecombineerd komen ze niet meer los van elkaar. Tot in de eeuwigheid, amen.

Jef Verheyen, voluit Jef Jozef Verheyen (Itegem 6 juli 1932 – Apt, 2 maart 1984) was een Belgisch kunstschilder. Hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen en aan het Hoger instituut in de klassen schilderen, tekenen en keramiek (bij Olivier Strebelle, 1946-1954). Aan dat instituut leerde hij Dani Franque, zijn latere vrouw, kennen.
In 1954 openen ze samen een keramiekatelier-winkel: L’atelier 14, tegenover het Rubenshuis. Vanaf 1956 namen ze met keramiek samen deel aan verscheidene tentoonstellingen en salons in België. Verheyen schilderde meer en meer en reisde naar Italië (Milaan) waar hij P.Manzoni, R.Crippa en Lucio Fontana ontmoette. Verheyen was een van de medeoprichters van G-58. Publiceert “Essentialisme” en werkt in Antwerpen met o.a.P.De Vree en E.Van Anderlecht aan de “Nieuwe Vlaamse School”.Met E.V.A. schildert hij een reeks van 10 schilderijen: Ni l’un ni l’autre. Hij leert in het Hessenhuis G.Uecker kennen en vanaf begin jaren ’60 neemt hij deel aan de talrijke ZERO tentoonstellingen. Jef Verheyen werkt samen met de Zero leden en speelt een belangrijke rol als contactpersoon van de groep en de kunstenaars in België. In 1974 vestigde Verheyen zich met zijn gezin in het zuiden van Frankrijk. Er komen retrospectieve tentoonstellingen in Brussel: P.S.K. en Genève.Begin jaren ’80 publiceert hij gravures met teksten van IVO MICHIELS en Guy Vaes. Verheyen overleed na een hartaanval op de tatami in Apt op 2 maart 1984.
Werk in talrijke belangrijke museale collecties: België, Duitsland, Zwitserland, Italië, Brazilië,…