Het werk van Hugo is gebaseerd op de hedendaagse verhouding tussen cultuur en natuur én de strijd die deze met elkaar voeren. We worden geconfronteerd met een omgeving die door hedendaagse ontwikkelingen niet langer kan worden beschouwd als natuurlijk. De natuur wordt steeds meer iets dat wij opnieuw creëren. Een meer kunstmatige ervaring beïnvloed door globalisering van onze samenleving. De natuur is decor geworden in dienst van de maatschappij. Het door de mens gecultiveerde landschap is de oer-natuur van vroeger. Hugo is in zijn schilderijen op zoek naar esthetiek in verval, vergankelijkheid en destructie. De menselijke drang naar vernietiging van de natuur. Overmoed in menselijke ambities, expansiedrift en het falen daarvan, speelt een belangrijke rol. De sporen van het menselijk ingrijpen is op vele plaatsen zichtbaar, lijkt ze zijn verweven met de natuur. Hugo onderzoekt op zijn reizen de wereld en maakt deze geconcentreerd voor ons zichtbaar.