Er komen zeer duistere scenes voor in de onconventionele tekeningen van de jonge Berlijnse tekenaar. Samengesteld uit enkelvoudige verhaallijnen en elementen, zien we een wereld van wreedheden die mensen elkaar aan kunnen doen, in een claustrofobische wurggreep. In negativiteit en pervisiteit, zoekt Peter Feiler naar de grenzen tussen de zichtbare wereld en die van de fantasie. De latente agressie die de hoofdrolspelers tonen in hun gebaren en mimiek, wordt weer in balans gebracht door de zachte kleuren en de fragiele lijnvoering waardoor de kijker verleid wordt in een schijnbare veiligheid om vervolgens weggeblazen te worden met de volle kracht en brutaliteit die verscholen liggen in de zwarte plekken van de menselijke ziel: geweld, marteling en misbruik, soms niet meer dan een hint en soms in schaamteloze duidelijkheid.