Jan Maarten Voskuil hanteert in zijn werk een beperkt aantal vormen, gebaseerd op de cirkel en de rechthoek. Zijn objecten bestaan vooral uit wit geschilderde/geprepareerde canvassen, opgespannen op houten frames, voorzien van één of enkele kleuren. De houten frames zijn echter verbogen waardoor de schilderijen ruimtelijk worden en de vorm aannemen van sculpturen. De ’vervormingen’ van de houten frames zijn systematisch en volgens mathematische principes. Daardoor kunnen cirkels veranderen in veelhoeken en lijken de doeken zich in een spagaat te bevinden. Het lijkt alsof ze zich afvragen of ze de gedaante van een twee- of driedimensionaal voorwerp aan moeten nemen. De doeken lijken soms te krap gespannen te zijn op houten frames of door een verbuiging zich te schikken in een hoek van een muur, of tussen plafond en vloeroppervlak.